Misschien bent u wel één van die mensen die in superlatieven
praat. Uw nieuwe vrienden zijn ontzettend leuk, de schoolprestaties van uw telg
zijn werkelijk fantastisch en dat pijntje in uw rug is echt afschuwelijk.
Stoïcijnen zijn geen voorstanders van dergelijke met heftige emoties geladen
woorden. Door sterke waardeoordelen uit te spreken over relatief gewone
gebeurtenissen roept u sterke negatieve of positieve emoties op die helemaal
niet bij die gebeurtenis passen. U gebruikt waarde geladen woorden om situaties
te omschrijven die eigenlijk niet zo ‘geweldig’ of ‘verschrikkelijk’ zijn als u
wil doen voorkomen. U zegt op die manier niet alleen dingen die feitelijk
onjuist zijn, maar u verstoort ook nog eens uw eigen gemoedsrust.
Uw reptielenbrein is een beetje dommig. Hij neemt de woorden
die u gebruikt letterlijk. Als u zegt dat iets verschrikkelijk is gelooft hij u
op uw woord en produceert onmiddellijk een stoot stresshormonen. Hormonen die
maken dat u zich angstig of verdrietig gaat voelen. Grote woorden wakkeren zo
volautomatisch grote emoties aan. Het is nog eens besmettelijk ook. Als uw
omgeving een gebeurtenis fantastisch of vreselijk vindt, neemt u al snel hun
oordeel over. Uw reptielenbrein denkt dat als iedereen iets vindt het vast wel
zal kloppen. Denk maar eens aan de gillende toeschouwers bij een Amerikaanse
verkiezingsbijeenkomst of, dichter bij huis, een talentenjacht als ‘The voice
of Holland’. De kandidaten zijn echt niet zulke politieke genieën of vocale
wonderen als de presentatoren van dergelijke bijeenkomsten u willen doen
geloven. Het is de groepsdruk en het gebruik van sterk emotioneel geladen woorden
en gebaren die maken dat het publiek idolaat staat te gillen.
Stoïcijnen zijn wat terughoudender in het uiten van hun
waardering of afkeuring. Ze weten dat iets zelden geweldig goed of
verschrikkelijk slecht is. De wereld is nu eenmaal niet zwart-wit, maar bestaat
voornamelijk uit grijstinten. Misschien een beetje saai, maar een stoïcijn
probeert zich zoveel mogelijk aan de feiten te houden en dat kan heel wat
ellende voorkomen. Eigenlijk is virtuositeit voor hen het enige dat werkelijk
goed is en is het ontbreken van virtuositeit het enige dat werkelijk slecht is.
Alleen virtuositeit is wit en alleen het ontbreken daarvan is zwart, alles daar
tussen in heeft een grijstint. Probeer daarom al te sterk emotioneel geladen
woorden te vermijden. Woorden zijn waardeoordelen en waardeoordelen wekken
emoties op die u misschien liever niet wilt voelen. Een dergelijke manier van
doen lijkt een beetje saai, maar al met al zal het uw gemoedsrust en
geluksbeleving ENORM ten goede komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten