Kijk eens achterom. U zult een voortdurende metgezel zien:
Uw eigen dood. U kunt deze metgezel vrezen of hem tot uw eigen voordeel
gebruiken. De keus is aan u. Onze dagen zijn geteld. Iedere minuut worden er
duizenden mensen geboren. Sommigen zullen maar een paar dagen leven anderen
zullen honderd worden. Maar of we maar een dag of misschien honderd jaar te
leven hebben. De vraag blijft: wat maakt ons leven zinvol? De zin van ons
bestaan is, zoals we eerder al hebben vastgesteld, de zoektocht naar geluk.
Daar de dood een eeuwigdurend gegeven is en het leven
adembenemend kort, moet u uzelf eens afvragen: ‘Moet ik dingen laten die ik eigenlijk
doen wil? Moet ik mijn leven leiden zoals anderen dat van mij verwachten? Is bezit
vergaren echt zo belangrijk als de maatschappij me wil doen geloven?’ U kunt
vruchteloos de dood vrezen of u kunt hem gebruiken om te leren effectief te
leven.
De volgende keer dat u wikt en weegt en u afvraagt wanneer u
eindelijk eens het heft van uw leven in eigen hand zult nemen stelt u dan eens
de volgende vraag: ‘Hoe lang zal ik dood zijn en hoe lang ben ik dood geweest? Het
antwoord zal zijn eeuwig. De eeuwen voor uw geboorte heeft u niet bestaan en de
eeuwen van uw dood zult u opnieuw niet bestaan. Met dat eeuwige perspectief
voor ogen kunt u nu een eigen keus maken en al dat getob, de angst, de vraag of
u het u al dan niet kunt veroorloven en al uw schuldgevoelens overlaten aan hen
die wel het eeuwige leven hebben.
Als u dergelijke stappen niet gaat zetten, staat u te
wachten dat u uw leven uw hele leven zult leiden zoals anderen zeggen dat u
leven moet. Uw verblijf op Aarde is slechts kort. Het is uw leven doe ermee wat
u wilt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten