zaterdag 21 juni 2025

Doelloos maar virtuoos

Stoïcijnen willen dat u deugdzaam of virtuoos leeft. Maar wat zijn dat dan die deugden waar de stoïcijnen het maar steeds over hebben? Het zijn de standaarden waaraan u uw eigen handelen afmeet. Het geeft richting aan de dingen die u onderneemt. Deugden moeten goed onderscheiden worden van doelen. Doelen zijn extern en gaan over iets wat al dan niet bereikt kan worden door de dingen die u doet. Iets waar u mee klaar kunt komen. Iets wat af kan zijn. Ze zijn het gevolg van de dingen die u onderneemt. Bijvoorbeeld het bereiken van uw ideale gewicht door een dieet te volgen, of het halen van een diploma door een studie te volgen. Deugden zijn intern en gaan over de manier waarop u iets doet. Het zijn karaktereigenschappen. Niet iets wat u in de toekomst bereikt, maar iets dat in het hier en nu gebeurt. Het gaat dan niet meer om het bereiken van een bepaald gewicht, het behalen van een diploma of het krijgen van een promotie, maar om dingen als het leiden van een gezond leven, het zijn van een goede vriend of zelfontplooiing.

Neem een deugd als het zijn van een goede partner. Dat is niet iets dat ophoudt met het een keer meenemen van een cadeautje of het zeggen van een paar lieve woordjes. Het gaat om de zorg en aandacht die u uw partner iedere dag weer schenkt. Het is een stabiele karaktereigenschap, die uw hele leven deel blijft uitmaken van uw persoonlijkheid. Dergelijke karaktereigenschappen bepalen de manier waarop u tegen de wereld aankijkt. Ze bepalen hoe u in de wereld staat, welke doelen u nastreeft en hoe u dat dan doet. Die karaktereigenschappen werden in de oudheid deugden genoemd. Ze onderscheidden destijds vier hoofddeugden: wijsheid, matigheid, rechtvaardigheid en moed. Aan die vier hoofddeugden konden volgens hen alle andere deugden worden opgehangen. De stoïcijnen volgden hun collega’s en gebruikten deze vier zogenaamde kardinale deugden als de basis van hun eigen deugdensysteem.

Voor de oude stoïcijnen ging het in het leven dus in de eerste plaats om de deugden die u bezat en niet om de doelen die u had bereikt. U bent zich er misschien niet van bewust, maar u hebt ongetwijfeld een aantal deugden die een belangrijke rol in uw leven spelen. Misschien dat uw leven op dit moment vooral nog in het teken staat van het behalen van doelen, maar dat neemt niet weg dat onbewust ook deugden een rol spelen. Het is nuttig om eens te kijken wat voor deugden voor u van belang zijn.


Oefening: Een onderzoek naar uw waarden en deugden

Met deze oefening gaan we onderzoeken wat de achterliggende deugden zijn, die bepalen wat u met uw leven doet. Wat zijn de dingen die voor u echt belangrijk zijn? Wat vindt u fijn en waar loopt u warm voor? Waar wordt u koud van en wat vreest u het meest? Om daar achter te komen ga ik u vragen om een zelfonderzoek uit te voeren. Een onderzoek waarbij u zichzelf een aantal vragen gaat stellen en niet zomaar tevreden bent met het voor de hand liggende antwoord. U gaat doorvragen tot u uiteindelijk de onderliggende levensdeugd waar het bij u om draait hebt gevonden.

Stel u bij alles wat u doet eens de vraag: waarom doe ik dit eigenlijk? U staat iedere ochtend voor dag en dauw en met de nodige tegenzin op om naar uw werk te vertrekken. Waarom doet u dat? Om geld te verdienen. Maar waarom wilt u geld verdienen? Om uw gezin te onderhouden. Maar waarom wilt u uw gezin onderhouden? Om een goede partner en ouder te zijn. Met die laatste vraag bent u eindelijk bij de achterliggende deugd aangeland. Het is niet langer een extern doel waarmee u klaar kunt komen. Het is nooit af, het is iets waar u steeds mee bezig moet zijn.

Het kan heel verhelderend zijn om op deze manier te onderzoeken wat de deugden zijn die in uw leven een belangrijke rol spelen. Probeer eens een lijstje te maken met de redenen waarom u de dingen doet die u doet. U vindt dan de waarden die voor u van belang zijn. Probeer die waarden zo concreet mogelijk te maken. Welke karaktereigenschap/deugd hoort er bij? Let er op dat u geen sociaal wenselijk lijstje maakt. Het moeten de deugden zijn die voor u belangrijk zijn en niet de deugden die de maatschappij, uw kerk of uw gezin u oplegt. Om u een beetje op weg te helpen volgen hier een paar vragen die u aan uzelf kunt stellen.

  • Hoe zou u herinnerd willen worden als u nu zou komen te overlijden?

  • Wat voor persoon zou u willen zijn?

  • Wat zou u gaan doen als u geen enkele verplichting meer had en kon doen wat u zelf wilde doen?

  • Wie zijn uw helden? Wat bewondert u het meest aan hen?

  • Wat is het belangrijkste in uw leven? Waarvoor leeft u?

Kijk ook eens naar de rollen die u in dit leven speelt. U vervult allerlei functies en zet daarbij waarschijnlijk ook verschillende petten op. Zo bent u misschien een (hopelijk) liefhebbende partner, een ouder voor uw kinderen, een werknemer voor uw baas en een speler voor uw voetbalclub. Wat betekenen al deze rollen voor uw waarden? Brengt een bepaalde rol ook een specifieke waarde met zich mee? Uw rol als partner en ouder brengt misschien wel waarden als liefde en zorgzaamheid met zich mee. Uw rol als werknemer waarden als loyaliteit en ijver. Zijn er overlappen? Spelen sommige waarden een rol bij verschillende van uw maatschappelijke rollen? Als dat het geval is heeft u een goede kans dat het daarbij echt om één van uw kernwaarden gaat. Maak een lijstje met uw belangrijkste rollen en beschrijf de daarbij behorende deugden. U kunt hierbij onderstaand voorbeeld gebruiken.


ROL

DEUGDEN

Werknemer

Loyaliteit, ijver, punctualiteit, eerlijkheid, …

Ouder

Liefhebbend, consequent, geduldig, …

Vriend (in)

Loyaal, eerlijk, solidair, …

Partner

Liefhebbend, loyaal, tolerant, …




Een andere insteek die u kan helpen uw waarden duidelijk te maken is uw houding tegenover het volgende lijstje met deugden. Wat vindt u van die deugden? Welke zijn voor u belangrijker? Kunt u aan de hand van de voorbeelden een lijstje met de voor u belangrijkste deugden maken? Zit er een rangorde in? U kunt er zelf waarschijnlijk nog wel een aantal aan toevoegen. We beginnen met de vier hoofddeugden uit de oudheid. Er werd gedacht dat alle andere deugden op de één of andere manier onder deze vier konden worden geschaard.

  • Moed: dapperheid, edelmoedigheid, doorzettingsvermogen, waardigheid, plichtsbetrachting, ernst, durf, loyaliteit, betrouwbaarheid, standvastigheid, onverstoorbaarheid.

  • Rechtvaardigheid: eerlijkheid, altruïsme, empathie, integriteit, tolerantie, onpartijdigheid, vergevingsgezindheid, menselijkheid, beminnelijkheid, vriendelijkheid, hoffelijkheid.

  • Matigheid: zelfbeheersing, soberheid, eenvoud, beheersing, kalmte, ijver, gezondheid, gemoedsrust, stabiliteit, bescheidenheid, voorzichtigheid, soberheid.

  • Wijsheid: rationaliteit, eruditie, verstand, ervaring, intelligentie, humor, nieuwsgierigheid, creativiteit, scherpzinnigheid, beschaafdheid, tolerantie, redelijkheid, openheid.

Als u ook dit nog een beetje moeilijk vindt, zou u kunnen beginnen met het maken van een preferentielijstje. Neem in dit lijstje niet alleen de dingen op die u waardeert, maar ook de dingen die u juist tegen elke prijs wil vermijden. Ook de zaken waar u het bangst voor bent zeggen immers iets over uw karakter en de door u gewaardeerde deugden. Begin uw lijstje met de dingen die u voor geen prijs zou willen missen. U houdt van uw partner en kinderen, die staan vast bovenaan uw lijstje van te prefereren zaken. Ook uw huis en uw auto zijn u lief, al staan die weer een trede lager. Uw banksaldo is ook niet onbelangrijk, ook al vindt u sommige van de dingen die voor dat geld gekocht kunnen worden leuker dan uw banksaldo zelf. Uw mooie glimmende bolide is u echt wel €40.000 waard, maar uw dochter zou u voor geen enkele prijs inruilen. Armoede en het kapotgaan van uw laptop vallen dan weer in de categorie van dingen die u liever buiten de deur zou houden. Het wordt echter pas echt vervelend als u met ziekte en dood geconfronteerd wordt. Die vallen absoluut in de laagste categorie van uw preferentielijstje. Vervolgens kunt u aan de hand van dit lijstje bekijken wat voor deugden en waarden voor u belangrijk zijn.

U hoeft uw lijstje met deugden niet in één keer klaar te hebben. Pak uw lijstje er zo nu en dan weer even bij en kijk of u een nieuwe deugd wil toevoegen of iets aan uw deugdenlijstje wilt aanpassen. Het is niet meer dan normaal dat u niet direct een duidelijk beeld hebt van de dingen die belangrijk voor u zijn. Het is zelfs waarschijnlijk dat uw lijstje in de loop van de tijd en mogelijk ook door het lezen van dit boek zal veranderen.


Ik kan niet genoeg benadrukken dat het woord deugd hier in de antieke betekenis wordt gebruikt en niets met netjes en braaf zijn te maken heeft. Het heeft een heel andere betekenis dan de christelijke deugdzaamheid. De stoïcijnse deugd gaat over excellentie, voortreffelijkheid, het leiden van een plezierig leven, ‘savoir vivre’ en karakterkracht. Het is eigenlijk een veeg teken dat geen enkele moderne westerse taal een goed woord voor het oude begrip 'arrêté' (Grieks) of ‘virtus’ (Latijn) heeft.

Een levenswaarde of deugd beperkt de speelruimte van uw handelingsmogelijkheden lang niet zoveel als een doel. Een doel vertelt u wat u moet doen om iets te bereiken. Om iets te leren, om een bepaald object uit de buitenwereld te verkrijgen, waardoor u dan denkt gelukkiger te worden. Een waarde vertelt u, daarentegen, of u iets doet waar u achter staat. Of het iets is dat met uw wezen als mens overeenstemt. Een deugd is de bij een bepaalde waarde behorende karaktertrek. In dit boek gebruik ik de termen waarde en deugd door elkaar heen. Een waarde verwijst eigenlijk alleen naar iets waar u belang aan hecht. Zo zou bijvoorbeeld veiligheid een belangrijke waarde voor u kunnen zijn. Niet iedere waarde heeft echter een bijbehorende deugd of karaktereigenschap. De waarde veiligheid betekent dat u belang hecht aan het beschermen van uw leven, maar er bestaat niet een bijbehorende deugd. De deugd voorzichtigheid komt nog het dichtst in de buurt. Het gaat de stoïcijnen vooral om de bij de waarden behorende karaktereigenschappen of deugden. Volgens de stoïcijnse filosoof Seneca heeft alles wat u doet zijn doel al bereikt als de handeling in overeenstemming met uw deugden is. Het uiteindelijke resultaat van uw handelingen doet er niet meer toe, zolang de intentie maar deugt.

Als u u van de dwang van een doelgericht leven weet te bevrijden en kunt handelen in overeenstemming met uw waarden en idealen kan letterlijk alles wat u doet bevredigend worden. U bevrijdt uzelf van arrogantie: ‘kijk eens hoe goed ik ben, ik heb al mijn targets gehaald’, maar ook van zelfvernedering: ‘ik ben waardeloos, ik kan zelfs de makkelijkste doelen niet halen’. Voortaan kunt u tegen uzelf zeggen: ‘ik heb mijn best gedaan en dat is alles wat ik wilde doen’. Zelfs een in wezen onaangename handeling die in overeenstemming met uw waarden is, kan op die manier vervulling brengen. Misschien, of eerder waarschijnlijk, heeft u een hekel aan het huishouden, maar als u de was doet met in uw achterhoofd de gedachte dat u wilt dat u en uw gezin er schoon en netjes bijlopen dan wordt dat vervelende klusje misschien wel wat minder onprettig. Een op waarden en deugden gericht leven kan zo een stuk prettiger en gelukkiger worden dan een doelgericht leven.


zaterdag 14 juni 2025

Illeïsme: Een oude techniek voor moderne gemoedsrust

 In onze snelle en vaak overweldigende wereld zoeken velen van ons naar manieren om rust, helderheid en veerkracht te vinden. De oude filosofie van het stoïcisme biedt tijdloze wijsheden die hierbij kunnen helpen. Maar wist u dat er ook een minder bekende techniek is die perfect aansluit bij het moderne stoïcijnse gedachtegoed? Ik heb het over ‘illeïsme’.

Illeïsme is het gebruik van de derde persoon wanneer men over zichzelf spreekt. In plaats van te zeggen “Ik voel me boos,” zou u zeggen "[uw naam] voelt zich boos.” Hoewel het misschien vreemd klinkt, is deze techniek diep geworteld in zowel de taalgeschiedenis als psychologische en filosofische praktijken.

De term komt van het Latijnse woord ille, wat “hij” of “die daar” betekent. Grote denkers en schrijvers uit de oudheid gebruikten illeïsme als literaire stijlfiguur. Zelfs Julius Caesar beschreef zijn daden in de derde persoon in ‘De Bello Gallico', wat het narratief afstandelijker en objectiever maakte. Denk aan de beroemde uitspraak:  "Caesar venit, vidit, vicit" (Caesar kwam, zag en overwon). Het is een techniek die door de geschiedenis heen door verschillende mensen is gebruikt, van schrijvers tot staatslieden. Ook tegenwoordig wordt het nog wel eens gebruikt. Atleten zoals Zlatan Ibrahimović ("Zlatan doet wat Zlatan wil") of personages zoals Gollum uit ‘Lord of the Rings’ ("Gollum haats het!").  

Op het eerste gezicht lijkt het misschien wat excentriek of zelfs arrogant. Maar toch is het een verrassend effectieve techniek. De kracht van illeïsme ligt juist in het vermogen om een bepaalde afstand te creëren. Door over uzelf te spreken alsof u naar iemand anders kijkt, verandert u uw perspectief en creëert u een kleine, maar significante psychologische afstand tussen u en uw gedachten, emoties en acties. U kunt er iets objectiever tegenaan kijken.

In de moderne psychologie wordt illeïsme herontdekt als een krachtige vorm van emotionele detachering, het vermogen om uzelf als een buitenstaander te observeren, en zo minder reactief en emotioneel verstrikt te raken. Onderzoek door onder andere psycholoog Ethan Kross (Universiteit van Michigan) wijst uit dat mensen die illeïsme gebruiken tijdens introspectie:

  • Beter kunnen omgaan met stressvolle situaties,

  • emotionele zelfregulatie verbeteren,

  • beslissingen nemen met meer helderheid,

  • minder vatbaar zijn voor piekeren of rumineren.

Waarom werkt het? Simpel gezegd: door over uzelf te praten alsof u een ander bent, schept u ruimte tussen uw emoties en uw identiteit. U creëert een kleine maar cruciale afstand, waardoor u uw gevoelens kunt observeren in plaats van erin te verdrinken. Het lijkt dus ook voor u als moderne stoïcijn een waardevolle techniek om te gebruiken in uw praktijk. 

Het lijkt een hedendaagse psychologische techniek, maar toch is het niet helemaal nieuw, ook de oude stoïcijnen kenden al methodes die veel op het illeïsme leken. Marcus Aurelius, Seneca en Epictetus, pleitten al voor het ontwikkelen van objectieve waarneming om meer innerlijke rust te kunnen verwerven. Ze benadrukten het belang van onderscheid maken tussen wat binnen en buiten onze controle ligt, en leerden om passies (negatieve emoties) te temmen met behulp van de rede.

Hoewel zij het begrip illeïsme niet letterlijk gebruikten, sluit de techniek naadloos aan bij stoïcijnse zelfdiscipline:

  • Marcus Aurelius schreef zijn stoïcijnse dagboek (Meditationes) op een toon die soms doet denken aan een buitenstaander die hem toespreekt.

  • Seneca beoordeelde aan het eind van de dag zo afstandelijk en objectief mogelijk alles wat hij die dag goed en verkeerd had gedaan.

  • Epictetus moedigde zijn studenten aan om hun eigen impulsen te onderzoeken alsof ze een ander analyseerden: met mildheid, maar ook met redelijkheid en afstand.

Waarom is deze techniek waardevol voor een moderne stoïcijn? Het stoïcisme leert ons het verschil tussen wat we kunnen controleren en wat niet. Onze eigen gedachten en reacties liggen binnen onze controle; externe gebeurtenissen doen dat vaak niet. Door illeïsme toe te passen binnen een stoïcijnse context, kunt u oefenen om emoties niet te onderdrukken, maar te observeren zonder meegevoerd te worden in de maalstroom van uw emoties. Illeïsme helpt ons hierbij op verschillende manieren:

  • Emotionele detachering: Wanneer we geconfronteerd worden met stress, frustratie of angst, kunnen we gemakkelijk overweldigd raken door onze emoties. Door in de derde persoon naar onszelf te verwijzen, zoals "Hij (of zij) voelt zich nu boos", kunnen we de emotie objectiever bekijken. Het is alsof je een scenario observeert in plaats van er middenin te zitten. Deze kleine afstand kan al genoeg zijn om niet volledig te worden meegesleept door intense gevoelens.

  • Rationele analyse: Het stoïcisme moedigt ons aan om logisch en rationeel te denken. Illeïsme kan hierbij helpen door u in staat te stellen uw eigen gedrag en beslissingen te analyseren alsof u een neutrale waarnemer bent. Bijvoorbeeld, in plaats van te denken "Ik moet dit doen," kunt u denken "Wat zou hij (of zij) doen in deze situatie?" Dit bevordert een objectievere beoordeling en kan leiden tot betere, meer bedachtzame keuzes.

  • Minder ego-gedrevenheid: Het ego kan ons soms in de weg zitten, leidend tot onrealistische verwachtingen, onnodige trots of onzekerheid. Door uzelf als een aparte entiteit te beschouwen, kunt u uw ego wat temperen. Het gaat niet meer alleen om "ik", maar om de acties en gedachten van de persoon die u toevallig bent. Dit kan leiden tot meer nederigheid en een grotere focus op deugdzame acties in plaats van persoonlijke lof.

Makkelijker gezegd dan gedaan, maar hoe past u zich dit nu toe in uw dagelijkse leven? Hier zijn enkele praktische stappen om illeïsme in uw dagelijkse routine te integreren:

1. Dagboek in de derde persoon

Gebruik illeïsme tijdens uw reflectiemomenten. Schrijf in een dagboek over uzelf in de derde persoon om meer inzicht te krijgen in uw gedrag en motivaties. "Vandaag reageerde zij ongeduldig." "Wat kan zij leren van deze ervaring?" Schrijf 's ochtends of 's avonds een kort stukje over uw dag of uw gemoedstoestand, maar verwijs naar uzelf niet met ‘ik’ maar met uw naam:

“Vandaag merkte Anna dat ze geïrriteerd raakte door de drukte op het werk." "Maar ze herinnert zichzelf eraan dat ze alleen invloed heeft op haar eigen reacties, niet op de omstandigheden.”

Dit helpt u om te reflecteren zonder over-identificatie met uw emoties.

2. Zelfgesprek in de derde persoon

Wanneer u merkt dat u vastzit in negatieve denkpatronen, probeer dan intern in de derde persoon te spreken. Bijvoorbeeld: "Waarom maakt hij zich hier zo druk om?" "Wat is de stoïcijnse reactie hierop?" Als u boos, verdrietig of gespannen bent, probeer dan een korte zelfreflectie hardop of in gedachten, bijvoorbeeld:

“Waarom voelt Pieter zich nu zo gefrustreerd?" "Wat zou hij iemand anders aanraden in deze situatie?”

Door uzelf als een vriend of buitenstaander te behandelen, reageert u vaak milder en rationeler. Een misschien wel aantrekkelijk alternatief is het creëren van een fantasie vriendje of vriendinnetje waarmee u praat over uw emoties en gedachten. De stoïcijnen noemden zo’n fantasie persoon hun 'daimonion'.

3. Stoïcijnse maximes herschrijven met illeïsme

Neem klassieke stoïcijnse uitspraken en vertaal ze naar een persoonlijker, afstandelijker perspectief:

  • Origineel: “Het zijn niet de dingen zelf die ons verstoren, maar onze oordelen over die dingen.”

  • Met illeïsme: “Voor David zijn het niet de gebeurtenissen zelf die hem van slag maken, maar zijn oordeel erover.”

Zo internaliseert u stoïcijnse principes terwijl u automatisch ruimte creëert tussen stimulus en reactie.

4. Voorafgaand aan een moeilijke situatie

Voordat u een belangrijke beslissing neemt, stel uzelf de vraag: "Wat zou hij (of zij) doen als hij/zij volledig rationeel en stoïcijns zou handelen?" Voelt u spanning voor een gesprek, presentatie of beslissing? Oefen dan vooraf een mini-monoloog:

“Sophie weet dat ze haar best heeft gedaan in de voorbereiding." "Wat er ook gebeurt, ze heeft controle over haar houding.”

Illeïsme is geen gimmick, maar een subtiele taalverschuiving die uw mentale positie verandert. Het is een krachtige mentale tool die, mits bewust toegepast, u kan helpen om meer in lijn te leven met stoïcijnse principes. Het stelt u in staat om met een zekere afstand naar uw innerlijke wereld te kijken, waardoor u meer controle krijgt over uw reacties en uiteindelijk over uw gemoedsrust. Een kleine waarschuwing is wel op zijn plaats: te veel illeïsme kan arrogant of kinderachtig overkomen. "Papa wil nu slapen" kunt u als u serieus genomen wilt worden, als volwassene beter niet tegen andere volwassenen zeggen. Maar in de juiste context kan het humor, stijl of dramatiek toevoegen. 

Door uzelf als een ander te beschouwen, activeert u precies die vorm van kalm redeneren en innerlijke neutraliteit waar de stoïcijnen zo op hameren. Zoals Marcus Aurelius schreef: “Je hebt macht over je geest, niet over externe gebeurtenissen. Besef dit, en je zult kracht vinden.” En misschien zou Marcus eraan toevoegen: “Marcus herinnert zich dit, telkens wanneer hij zich laat meeslepen.”

Illeïsme is geen wondermiddel, maar durft u het eens te proberen? De volgende keer dat u merkt dat u overweldigd raakt, probeer dan eens even uit te zoomen en uzelf in de derde persoon te bekijken. U zou verbaasd kunnen zijn over de helderheid die het u kan bieden.




zaterdag 7 juni 2025

Levenswaarden in plaats van levensdoelen

 De stoïcijnen vinden dat je om virtuoos te zijn je leven aan de hand van waarden moet inrichten. Levenswaarden zijn iets anders dan levensdoelen, maar wat bedoelen onze filosofische vrienden uit de oudheid eigenlijk met waarden?

Ik heb altijd gedacht dat het belangrijk was om in je leven doelen na te streven. Zonder doelen geen verandering en al helemaal geen vooruitgang. Als je jezelf geen doelen stelt dan bereik je ook nooit iets. Iedere managementgoeroe kan je vertellen dat je bewust moet plannen wie en wat je wilt worden. Je kunt je leven niet aan het toeval overlaten zonder het risico te lopen een nietszeggend onbeduidend persoon te worden. Zonder doelen zal je altijd de kleine gestreste mislukking en loser blijven die je nu bent. Jaloers op al die anderen die het wel gemaakt hebben. Je zult ontevreden zijn over het verleden en bang zijn voor de toekomst.

Zo dacht ik er vroeger over, zo denkt u er waarschijnlijk over en zo denken de meeste mensen er nu nog steeds over. Volgens de stoïcijnen zult u echter door het nastreven van doelen nooit uw gedroomde perfecte mens worden. U zult zelfs niet tevreden of gelukkig worden. Want juist in een door doelen beheerst leven liggen stress en bezorgdheid over de toekomst op de loer. Een doelgericht mens is altijd ergens anders met zijn gedachten. Hij is altijd maar bezig met een gedroomde toekomst.

U hecht zoveel waarde aan het nastreven van doelen omdat u vindt dat u niet helemaal compleet bent. Er ontbreekt het één en ander aan uw persoon en bezittingen dat nodig moet worden bijgesteld. U ziet uzelf dan wel niet als een slecht mens en waarschijnlijk streeft u er ook niet naar om perfect te worden, maar u denkt toch dat er altijd nog wel iets aangepast kan worden. Dat kan ook haast niet anders in een maatschappij die verwacht dat u uzelf continu ontwikkelt en verandert. U moet groeien, iets van uw leven maken, aan uzelf werken, carrière maken, afvallen, sporten, meer geld verdienen en natuurlijk vooral meer consumeren. We denken dat we pas geslaagd zijn en een beter mens worden als we vloeiend Frans leren spreken, piano kunnen spelen, maar vooral als we rijk en beroemd worden, een mooi huis, een mooie partner en een mooie auto hebben.

Neem een doel als het leren pianospelen. Wanneer heeft u dat doel bereikt? Wanneer u de Mondscheinsonate redelijk acceptabel kunt spelen, wanneer u als barpianist een leuk centje bij kunt verdienen, of pas wanneer u het niveau van een Horowitz hebt bereikt? Onze doelgerichte persoon moet wel beseffen dat er na het behalen van het ene doel onmiddellijk weer een ander doel opduikt. De euforie van een behaald succes houdt niet lang stand en de hedonistische adaptatie zorgt ervoor dat ontevredenheid direct weer toe slaat. Er moet weer een ander, nog hoger doel worden nagejaagd. Pas het inzicht dat u met al uw onvolkomenheden al een volkomen mens bent, kan u van deze eeuwige ratrace bevrijden. Ook als u in de ratrace zo nu en dan eens een overwinning behaalt, blijft u toch nog steeds een rat. Een rat die meteen weer aan een volgend rondje in de tredmolen begint.


Oefening: Wat zijn uw onbewuste doelen?

Vaak zijn we ons er helemaal niet van bewust dat ons leven voornamelijk bestaat uit het najagen van allerlei doelstellingen. Veel van die onbewuste doelen vallen te herleiden tot cultureel en maatschappelijk ingebakken verplichtingen, of zijn het gevolg van ons door werkgevers of familie opgelegde verwachtingspatronen. Doelstellingen en verwachtingen die misschien meer met onze cultuur en gewoontes te maken hebben dan met onze rede. Doelen die dan ook helemaal niet zo rationeel en voordelig zijn en waar we misschien helemaal niet voor gekozen zouden hebben als we wel een bewuste keuze hadden gemaakt. U kunt proberen om op zijn minst een deel van die onbewuste sociaal wenselijke verwachtingspatronen bewust te maken door uzelf regelmatig de volgende vragen te stellen:

  • Waar heb ik de afgelopen week veel tijd en energie in gestoken?

  • Welk doel probeer ik daar bewust of onbewust mee te bereiken?

  • Wat is het voordeel dat ik aan die activiteit heb? Vind ik die activiteit zelf plezierig, of krijg ik er op den duur iets waardevols voor terug?

  • Zou ik een gelukkiger mens worden als ik de doelstelling weet te verwezenlijken?

  • Zou ik er ongelukkiger van worden als het me niet lukt om die doelstelling te verwezenlijken?

  • Wat zou er als alles goed gaat allemaal gedaan moeten worden om het doel te bereiken? Kortom, wat kost het u om uw doelen te halen?

  • Wat gebeurt er als er iets mis gaat en wat zou ik dan moeten doen? Kortom, wat kost het u als u uw doelen niet haalt?

  • Weegt het geluk dat ik verwacht te bereiken op tegen de tijd en inspanningen die het me naar verwachting zal kosten om het doel te bereiken?

Door uzelf deze simpele vragen regelmatig te stellen zult u er waarschijnlijk achter komen dat op zijn minst een deel van uw doelstellingen de moeite van al het werk niet waard zijn. Als u dat eenmaal weet kunt u bewuster kiezen voor activiteiten die uw tijd en inspanningen echt waard zijn.


Een mensenleven is nu eenmaal niet een Zwitsers uurwerk dat altijd netjes de juiste tijd aangeeft. De natuur is er niet op gericht om doelen te bereiken. Het leven is sowieso al veel te kort om alle doelen die u aan uzelf gesteld hebt te kunnen realiseren. Het is ook nog eens zonde om dingen en mensen te zien als een middel tot een doel. Door alleen maar doelen te zien vergeet u om blij te zijn met wat u hebt en wie u bent. Het is misschien verwarrend, maar een leven zonder duidelijk omschreven doel, een leven waarvan u niet weet waar het u naartoe voert, zou wel eens een stuk prettiger en spannender kunnen blijken te zijn dan zo’n doelgericht leven.

De meeste van uw doelen zijn waarschijnlijk niet eens realistisch. Het zijn gedachteconstructies uit een fantasiewereld. Een sprookjeswereld uit zelfhulpboeken, films en romans, die maar bar weinig met de realiteit van doen heeft. Iedereen kan alles zijn wat hij maar wil, roepen de reclame en de goeroe ons vol vuur toe. Het is helaas gelogen. Als het u toch een keer lukt om één van uw doelen te realiseren, dan zult u al gauw merken dat het gedroomde geluk ook dan nog niet bereikt is. Er doemt onmiddellijk weer een nieuw doel op. Een nieuwe uitdaging die u uiteindelijk echt tot een gelukkig en volkomen mens zal maken? Of toch ook weer niet? Door u op een doel te concentreren, maakt u zich blind voor de dingen die wel mogelijk zijn. Als u zich laat meevoeren op de levensstroom zult u vanzelf reële kansen en mogelijkheden tegenkomen. Kansen die u misschien wel ongemerkt aan u voorbij laat gaan omdat u, u teveel concentreert op uw imaginaire doelen.

Maar is een figuurlijk doelloos leven dan niet ook letterlijk een doelloos en zinloos leven? U moet er toch over nadenken wat u met uw leven wilt? Willen de stoïcijnen u hier soms vertellen dat u er maar op los moet leven, dat u uw leven moet vullen met pleziertjes en alles zomaar voorbij moet laten drijven? Begin er eens mee om stil te staan bij de vraag wat u als een geslaagd leven beschouwt. Ook de stoïcijnen vinden dat u uw leven niet helemaal aan de luimen van het toeval kunt overlaten. We zijn geen wezens die door alleen op hun instinct te vertrouwen een goed leven kunnen leiden. We hebben een soort richtlijn nodig. Maar ook zonder een welomschreven doel kunt u dingen in het leven bereiken. Ook zonder doel kunt u een zinvol en nuttig bestaan hebben, kunt u nieuwe dingen leren, u ontwikkelen en groeien. Een stoïcijn vervangt doelen door waarden of deugden. Principes en deugden zouden u moeten leiden en motiveren. Een stoïcijn vraagt zich niet af of een bepaalde handeling naar een vooropgezet doel leidt. Nee, hij vraagt zich af of die handeling in overeenstemming is met de waarden en deugden die hij aanhangt. Hij geeft geen betekenis aan zijn leven door bepaalde targets te halen, maar door aan zijn karakter te werken, door te streven naar een persoonlijke excellentie.