WAT HEBBEN GEURTJES MET HET STOICISME TE MAKEN?

Of u het nu leuk vindt of niet u bent en blijft een menselijk wezen. Menselijke wezens hebben bepaalde geuren, maken bepaalde geluiden en hebben een bepaalde haargroei. Menselijke wezens verliezen hun haar kleur (of hun haar) en krijgen rimpels als ze ouder worden. De maatschappij en de cosmetica-industrie hebben echter heel bijzondere ideeën over de menselijke conditie. Schaamt u voor deze menselijke kenmerken, zeggen ze. Probeer ze te maskeren. Verberg uw werkelijke ik. Zorg dat niemand merkt dat u de dertig gepasseerd bent. Accepteer niet hoe u bent en gebruik ons product om uw ware aard te verbloemen.

U kunt geen avond televisie kijken, geen uurtje op internet surfen zonder met deze boodschap te worden gebombardeerd. Advertenties vertellen u dagelijks dat u u moet schamen voor de lucht uit uw mond, oksels, voeten, huid en zelfs uw genitaliën. ‘Gebruik ons product en u voelt zich weer echt en natuurlijk’. Dus ontsmet u alle uw daarvoor in aanmerking komende openingen met spul dat precies goed ruikt, smeert u zich in met crème die u er tien jaar jonger laat uitzien en sleept u zich na een dag hard werken met tegenzin naar de sportschool. De culturele boodschap is duidelijk. Scheer je benen, oksels en schaamhaar, ontsmet je overal, parfumeer je lichaam met vreemde geurtjes, steriliseer je mond, train je lichaam en bezoek de plastisch chirurg.
Alsof het menselijk lichaam onnatuurlijk zou zijn en je chemische geurtjes moet uitzenden om natuurlijk te zijn. Uit dit alles volgt dat uw natuurlijke ik, uw essentiële menselijke ik, iets onaangenaams heeft. Dat je alleen door kunstgrepen en chemische middeltjes aantrekkelijk kunt zijn. Het eindproduct is een frauduleus ik, een leugen die de plaats inneemt van het natuurlijke zelf dat u werkelijk bent.

Mens zijn betekent nu eenmaal veel natuurlijke lichaamsgeuren hebben. Mens zijn betekent dat uw lichaam verandert als u ouder wordt. Waarom zou u uw werkelijke ik verwerpen. Stoïcijn zijn betekent dat u uw lichaam accepteert zoals het is. Een stoïcijn gaat niet mee met de laatste cosmetische mode. Hij zal zijn lichaam schoon en in conditie houden, maar hij verwerpt de culturele verplichting om altijd brandschoon, ‘mooi’ en fit te zijn.

De metgezel met een big smile

Kijk eens achterom. U zult een voortdurende metgezel zien: Uw eigen dood. U kunt deze metgezel vrezen of hem tot uw eigen voordeel gebruiken. De keus is aan u. Onze dagen zijn geteld. Iedere minuut worden er duizenden mensen geboren. Sommigen zullen maar een paar dagen leven anderen zullen honderd worden. Maar of we maar een dag of misschien honderd jaar te leven hebben. De vraag blijft: wat maakt ons leven zinvol? De zin van ons bestaan is, zoals we eerder al hebben vastgesteld, de zoektocht naar geluk.

Daar de dood een eeuwigdurend gegeven is en het leven adembenemend kort, moet u uzelf eens afvragen: ‘Moet ik dingen laten die ik eigenlijk doen wil? Moet ik mijn leven leiden zoals anderen dat van mij verwachten? Is bezit vergaren echt zo belangrijk als de maatschappij me wil doen geloven?’ U kunt vruchteloos de dood vrezen of u kunt hem gebruiken om te leren effectief te leven.

De volgende keer dat u wikt en weegt en u afvraagt wanneer u eindelijk eens het heft van uw leven in eigen hand zult nemen stelt u dan eens de volgende vraag: ‘Hoe lang zal ik dood zijn en hoe lang ben ik dood geweest? Het antwoord zal zijn eeuwig. De eeuwen voor uw geboorte heeft u niet bestaan en de eeuwen van uw dood zult u opnieuw niet bestaan. Met dat eeuwige perspectief voor ogen kunt u nu een eigen keus maken en al dat getob, de angst, de vraag of u het u al dan niet kunt veroorloven en al uw schuldgevoelens overlaten aan hen die wel het eeuwige leven hebben.

Als u dergelijke stappen niet gaat zetten, staat u te wachten dat u uw leven uw hele leven zult leiden zoals anderen zeggen dat u leven moet. Uw verblijf op Aarde is slechts kort. Het is uw leven doe ermee wat u wilt.